درگيري اقليت مجلس شوراي ملي با ژنرال رضاخانِ رئيس الوزراء و وزير جنگ كه از هفتم امُرداد ماه ۱۳۰۳ (آگوست ۱۹۲۴) آغاز شده بود در اين روز (۱۸ امُرداد) شدت يافت. اقليت مجلس از جمله ملك الشعراء و مدرّس سردار سپه رضاخان پهلوي را استيضاح كرده بودند كه نسبت به قانون اساسي بي اعتنا شده و در امور داخله و خارجه از يك سياست نادرست پيروي مي كند.
روز هشتم مُرداد بيشتر روزنامه هاي تهران كه تحت نفوذ دولت (قوه مجريه) بودند اتهامات اقليت را نادرست خواندند و «استيضاح» را «افتضاح» ناميدند. اين وضعيت تا هفدهم امرداد ادامه يافت و در اين مدّت بسياري از مديران نشريات مخالف سردار سپه و ديگر مخالفان مورد تهديد قرار گرفته و يا بازداشت شده بودند. در اين روز كه قرار بود به استيضاح رسيدگي شود پيش از تشكيل مجلس، عده اي به منازل اعضاي اقليت مجلس از جمله حائري زاده و مدرّس رفته و آنان را كتك زده بودند و بنابراين از ميان امضاء كنندگان استيضاح، تنها ملك الشعراء بهار در جلسه مجلس حضور يافته بود و استيضاح مطرح نشد و بايگاني گرديد. رئيس الوزراء (رضاخان پهلوي) تقاضاي راي اعتماد كرد و به اتفاق آراء تاييد شد. سردار ِسپه (بعدا رضاشاه پهلوي) پس از اين پيروزي تصميم به تشكيل يک كابينه تازه گرفت.