دو بهانه برای دولت لندن جهت مداخله هرچه بيشتر در ايران

۱۵ شهريور ۱۲۹۴ (ششم سپتامبر ۱۹۱۵) معاون كنسولگري انگلستان در بوشهر مورد حمله قرار گرفت و به ضرب گلوله مجروح شد. اين حادثه كه متعاقب تيراندازي دهم شهريور آن سال به كنسول انگلستان در اصفهان صورت گرفته بود دو بهانه به دست انگليسي ها كه در انتظار آن بودند داد تا:
۱ ـ حضور نظامي خود در ايران مخصوصا در خوزستان را گسترش دهند.
۲ ـ به «مستوفي» نخست وزير وقت اولتیماتوم دهند كه استاندار فارس را عزل كند كه مستوفي چنين كرد!. استاندار وقت گوش به فرمان انگليسي ها نبود.
دولت لندن انجام چنین کارهایی را در ایران، طبق قرار داد سن پترزبورگ ۱۹۰۷ (تقسيم ايران به دو منطقه نفوذ) حق خود مي دانست! از نظر دولت لندن (قدرت وقت) اين اقدامات استعماري و تعرض به حقوق و حاکميت ملل ديگر؛ غير مشروع، ناقض موازين و خلاف منطق در روابط بين المللي نبودند.
به موجب آن موافقتنامه كه در آگوست ۱۹۰۷ ميان انگلستان و روسيه (با ميانجگيري قبلي فرانسه) در سن پترزبورگ امضاء شده بود، انگليسي ها جنوب و شرق ايران را در كنترل داشتند و به مركزيت كرمان، براي خود يك نيروي نظامي به نام «اس. پي. آر.» به وجود آورده بودند و به عبارت ديگر؛ دولتي در دولت تشکيل داده بودند.