روز جهانی هواپیمایی (۷ دسامبر)

هفتم دسامبر روز جهانی هواپیمایی نامیده شد، صنعتی فراتر از گستردگی آسمان و زمین كه توانست رویای پرواز انسان را به حقیقیت نزدیك سازد، پرنده آهنینی كه فصلی تازه را به روی زندگی بشر باز كرد.
پرواز بر فراز آسمان، یكی از كهن ترین و دیرینه ترین آرزوی های بشر، كه چندین قرن ذهن انسان ها را به خویش معطوف كرده بود، در اواخر قرن نوزدهم به حقیقت نزدیك شد.
اولین تفكر و تلاش برای ساخت هواپیما به قرن شانزدهم میلادی بازمی گردد وقتی لئوناردو داوینچی نقاش و دانشمند ایتالیایی، موفق به ساخت دستگاه كوچكی، مركب از دو بال، یك بدنه و یك سكان شد و آن را از مكان مرتفعی به پائین رها كرد كه پس از طی مسیری به آرامی روی زمین نشست، اما دواینچی به علت آزار و اذیت اطرافیان كه تلاش وی را بیهوده و پرواز را امری غیرممكن می پنداشتند، از ادامه این كار منصرف شد.
در ۱۶۷۸میلادی، بینه فرانسوی با تعقیب فكر دواینچی، دستگاهی ساخت كه بال هایش توسط انسان حركت می كرد اما او نتواست با این دستگاه پرواز كند. همچنین در ۱۷۸۴ میلادی یك فرانسوی دیگر به نام بین ونو دستگاهی با بال هایی شبیه پروانه ساخت كه می توانست مدت زیادی در هوا بماند و سقوط نكند.
اتولیلین‌تال آلمانی در سال ۱۸۹۱ میلادی با هواپیمایی بی‌موتور، موفق شد در آسمان پرواز كند و رویای پرواز انسان را به ثمر برساند. سپس برادرن رایت در قرن بیستم موفق شدند با هواپیمایی موتوردار بر فراز آسمان به حركت درآیند، آنها توانستند در ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ میلادی موفق به ثبت اولین پرواز كنترل‌شده با هواپیمای یك‌موتوره، در تاریخ شدند تا آن كه كورتیس، اهل آمریكا در سال ۱۹۰۸ اختراع برادران رایت را تكمیل و با قراردادن چند چرخ كوچك در زیر هواپیما مسئله فرود آمدن و برخاستن این وسیله را برطرف كرد.
در حال حاضر با آنكه بیش از ۱۰۰ سال از پرواز برادران رایت در آسمان می گذرد و پیشرفت و تحول چشمگیری در صنعت هواپیمایی صورت گرفته ولی هنوز هم بسیاری از هواپیماهای جهان بر اصول همان اختراع برادران رایت ساخته می شوند.
با پیشرفت و تحول صنعت هواپیمایی نیاز به هماهنگ‌سازی استانداردهای بین‌المللی پرواز، مدیریت خطوط هوایی، انسجام و یكپارچگی این صنعت در سراسر جهان احساس شد، بدین منظور در هفتم دسامبر ۱۹۴۴ در ضمن تنظیم و امضا پیمان حمل و نقل هوایی معروف به پیمان شیكاگو، سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی با نام اختصاری “ایكائو” پایه گذاری و به صورت رسمی در ششم می ۱۹۴۷ آغاز به فعالیت كرد، از آن زمان تاكنون ایكائو با تدوین استانداردها و مقررات لازم، به اعضای خود كمك كرده است تا علاوه بر داشتن پروازهایی امن و ایمن، حفاظت از محیط زیست را در زمره اهداف خود قرار دهند.
این سازمان، با ۳۳ عضو، نهاد تخصصی سازمان ملل متحد محسوب می شود كه ساختمان دائمی آن در مونترال كاناداست و براساس كنوانسیون شیكاگو شكل گرفت و شورای ایكائو نهاد اصلی تصمیم گیری این سازمان به شمار می آید.
وظیفه ایكائو هماهنگ سازی استانداردهای بین المللی پروازی و مدیریت خطوط هوایی در سطح جهان است و درصورتی كه اعضای آن حق عضویت خویش را نپردازند، حق رأی آنان به حالت تعلیق در می آید.
ارگان‌های سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی شامل كمیسیون هوانوردی، كارگروه پشتیبانی از خدمات هوایی و كارگروه ترابری هوایی است.
ایران نیز به طور رسمی در سال ۱۳۲۷ هجری خورشیدی به پیمان شیكاگو و سازمان ایكائو پیوست و پیشرفت های چشمگیری را در این صنعت جهانی و اساسی به دست آورد و نام خویش را برای باردگر در جهان مطرح ساخت.
سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی، ایكائو از سال ۱۹۹۲ میلادی، هفتم دسامبر برابر با ۱۷ آذر را روز هواپیمایی نام نهاد، تا بهانه ای برای یادآوری اهمیت صنعت هواپیمایی در توسعه و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی جوامع باشد و بر این امر تاكید كند كه سازمان هواپیمایی كشوری نقش اساسی و با اهمیتی در حفظ امنیت، ارتقا ایمنی و قانونمندی در حمل و نقل هوایی دارد.
این روز فرصت مغتنمی است تا با نگاهی قدرشناسانه از تمامی دلسوزان عرصه صنعت هواپیمایی كشور تقدیر شود و با تامل بیشتر در سایه همت تمامی مسئولان و متخصصان این فن شاهد پیشرفت های بیشتر و به روز تر در عرصه این صنعت مهم باشیم و با كوشش در راه توسعه و ارتقاء صنعت هوایی كشور به جایگاه شایسته خویش در جهان دست یابیم.