روز همبستگی و همدردی با کودکان ونوجوانان فلسطینی

نهم مهر در ایران، به عنوان روز هم بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی نام گذاری شده است. در سال ۲۰۰۰ میلادی، در چنین روزی «محمد الدوره» نوجوان ۱۲ ساله فلسطینی به گونه ای فجیع به دست نظامیان رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.
رسانه های گوناگون خبری، خبر شهادت این نوجوان را منعکس کردند. تصویر شهادت او، درحالی که پشت پدر خود پنهان شده بود تا از شر حمله نظامیان صهیونیست در امان باشد، بارها از شبکه های تلویزیونی جهان پخش شد و رسوایی رژیم اشغالگر قدس و حامیان این رژیم را در دنیا، به دنبال داشت. شهادت محمد الدوره، هم سالانش را به مبارزه ای بی امان تر و آگاهانه تر با اشغالگران متجاوز و زورگو تشویق کرد و صدها الدوره پا به میدان جهاد بی امان گذاشتند.
رژیم صهیونیستی پس از شهادت الدوره، نه تنها پشیمان نشد، بلکه دست به کشتار گروهی کودکان و زنان فلسطینی در غزه و کرانه باختری زد.
نمایش شهادت خانواده هفت نفره هدی غالیه در اواخر خرداد سال ۱۳۸۵ در شبکه های تلویزیونی جهان، از جمله این جنایت ها بود. پس از آن، کشتار کودکان روستای قانا در جنگ اخیر لبنان نیز برگ سیاه دیگری را از تاریخ پرجنایت صهیونیست ها رقم زد.
نام گذاری این روز به روز هم بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی که به پیشنهاد جمعیت دفاع از ملت فلسطین صورت گرفت، نمادی از دادخواهی دانش آموزان ایرانی از مستکبران جهان و اعلام همدردی و هم بستگی میان دانش آموزان ایرانی و کودکان و نوجوانان مبارز فلسطینی است.
امروز، بزرگ ترین جرم نوجوانان فلسطین، زاده شدن در سرزمین مادری شان است. برخورد نظامیان اشغالگر با این کودکان، زننده و غیرانسانی است. برای نمونه، می توان به بازداشت هزاران نوجوان فلسطینی ۱۳ تا ۱۸ ساله اشاره کرد که از آغاز و در هنگام بازداشت، تحت انواع اهانت، شکنجه و رفتار خشونت آمیز و غیراخلاقی در زندان ها و مراکز بازجویی قرار گرفتند. رژیم صهیونیستی با شکنجه، بازداشت و سرکوب کودکان فلسطینی، به جهانیان نشان می دهد هرگز به قوانین بین المللی و دلایل منطقی پای بند نیست و به خواسته های جامعه بین الملل اهمیت نمی دهد. رژیم اشغالگر دریافته است هر نسل فلسطینی، از نسل پیش، بیدارتر، متحدتر و ظلم ستیزتر است. بنابراین، این نسل آینده ساز را هدف قرار داده است. یورش غافل گیرانه در نیمه های شب و ربودن کودکان و جوانان فلسطینی، استفاده از گازهای سمی و اشک آور، ضرب و جرح و تیراندازی با گلوله های پلاستیکی، استفاده از سگ های درنده که اغلب، کودکان و نوجوانان را زخمی می کنند، شکنجه های دوران بازداشت مانند وارد کردن ضربه به نقاط مختلف به ویژه به سر نوجوانان، استفاده از دستگاه های مخصوص شکنجه کودکان، محروم کردن آنان از خواب و غذا و اعمال انواع شکنجه های روحی و روانی از جمله جنایت های رژیمی است که به هیچ یک از اصول انسانی و بین المللی پای بند نیست. در برابر این همه شکنجه و انواع آن، کودکان و نوجوانان فلسطینی، تنها برای دفاع از خودشان، به طرف نیروهای اسرائیلی سنگ پرتاب می کنند. وضعیت دانش آموزان فلسطینی نیز بسیار بحرانی است و تاکنون بسیاری از دانش آموزان پشت نیمکت های مدرسه به شهادت رسیده اند. مدارس این کشور نیز در طول سال بسیار تعطیل می شود و این مسئله موجب ضعیف شدن پایه علمی و کم بودن معلومات دانش آموزان فلسطینی می شود.
سازمان ملل، در گزارشی اعلام کرد: کودکان فلسطینی، بیش از پیش، در جریان حملات اسرائیل کشته می شوند و شمار کودکان قربانی در این درگیری ها، دو برابر شده است.
امروز، نهم مهر، روز هم بستگی و همدردی، با کودکان و نوجوانان فلسطینی، مصادف با روز شهادت مظلومانه محمد الدوره است؛ کودکی که در آغوش پدرش، ناجوانمردانه، با گلوله دژخیمان اسرائیلی به شهادت رسید. او نه اولین کودک مظلوم فلسطینی بود، نه آخرین.
جوخه های ترور صهیونیست ها، دانش آموزان مدارس را نیز هدف می گیرند. آنها با به کارگیری گازهای سمی در حملات خود، بارها باعث سقط جنین شده اند.
در حملات آنها، تعداد زیادی از کودکان، برای همیشه معلول می شوند و آینده روشن خود را از دست می دهند. مادران فلسطینی نیز وقتی کودکان خود را به مدرسه می فرستند، خوب می دانند با وجود تانک های صهیونیستی و خودروهای نظامی و بلدوزرها، کودکانشان با چه خطرهایی روبه رو هستند. بسیاری از کودکان که در اردوگاه جنین، غزه و نابلس، شاهد قتل و ویرانی بوده اند. نیز به بیماری روانی دچار شده اند.
رژیم صهیونیستی، بسیاری از کودکان اسیر فلسطینی را در بخش های کوچکی نگه داری می کند که جای کافی برای تردد و خواب و کارهای روزمره ندارند. همچنین، آنها را با وجود سن کمشان، محاکمه و از ملاقات آنها با خانواده هایشان جلوگیری می کند. بر اساس آخرین اخبار منتشر شده، رژیم اشغالگر، بیش از ۲۳۱ کودک فلسطینی را پای میز محاکمه کشانده است و بیش از ۱۰۰ کودک نیز در انتظار محاکمه به سر می برند. درحالی که سازمان های بین المللی دفاع از حقوق کودکان، مسائلی جزیی مانند تنبیه لفظی والدین نسبت به کودکان را جرم می دانند، در برابر اقدام رژیم صهیونیستی سکوت کرده اند.
در خبرها آمده بود: از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ میلادی، بیش از چهار هزار کودک و زن فلسطینی ساکن نوار غزه، به شهادت رسیده اند. البته این آمار، غیر از کودکان و زنانی است که به دلیل شرایط بد زیستی و سوء تغذیه و نبود تجهیزات پزشکی جان خود را از دست می دهند.
کودکان، مظلوم ترین قربانیان غزه اند. ستم رژیم صهیونیستی به آنان، چنان تأسف آور است که حتی یهودیان باوجدان نیز در برابر این رفتارها اعتراض کرده اند.
جاناتان ساکس، خاخام بزرگ انگلیسی، با صراحت، سیاست اسرائیل در قبال ملت فلسطین و کودکان آنها را محکوم کرده و گفته است: «وضعیت، بسیار اسف بار است؛ زیرا این وضعیت، با ارزش های دین یهود سنخیت ندارد و با تعالیم حقیقی دین یهود مغایر است».
محمود عمرو، روان شناس فلسطینی می گوید: «اقدام نیروهای اسرائیلی در به کار بستن خشونت و سیاست ترساندن و جدا و دور کردن کودکان فلسطینی از محیط خانواده و اجتماع به مدت طولانی، درحالی که آنها در سنی قرار دارند که ذهن و شخصیت شان شکل می گیرد و نیاز به آرامش و تعلیم و تحصیل دارند، موجب شده است که کودکان، گرفتار اضطراب، نگرانی، افسردگی و بیماری های روحی شوند».
در دین مقدس اسلام، نیت و فعل، دو بخش جدا نشدنی و مرتبط با یکدیگرند تا آنجا که یکی از شاخصه های سنجش اعمال، نیت عمل است. در متون اسلامی، رضایت و خشنودی از اعمال گروهی، انسان را در اعمال آنها سهیم می کند، همان گونه که اعلام انزجار از اعمال ناپسند دیگران و تبرّی از دشمنان خدا واجب شمرده شده است.
مردم و کودکان فلسطینی، لحظه های سخت و طاقت فرسایی را در زیر شکنجه و فشار و خفقان رژیم صهیونیستی می گذرانند. امروز هیچ مسلمانی نیست که فریاد کمک خواهی آنها را نشنیده باشد و این کلام رسول گرامی اسلام را به یاد نیاورده باشد که: «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً ینادِی یا لَلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یجِبْهُ فَلَیسَ بِمُسْلِمٍ؛ هرکس بشنود صدای مردی (یا انسانی) را که فریاد می کند: ای مسلمانان! به فریادم برسید و او را کمک نکند، دیگر مسلمان نیست».
امام خمینی(ره)
«امروز قبله اول مسلمین، به دست اسرائیل، این غده سرطانی خاورمیانه افتاده است. امروز برادران فلسطینی و لبنانی عزیز ما را با تمام قدرت می کوبد و به خاک و خون می کشد. امروز اسرائیل با تمام وسایل شیطانی، تفرقه افکنی می کند. بر هر مسلمانی لازم است که خود را علیه اسرائیل مجهز کند».۱
«ملت مسلمان ایران و هیچ مسلمانی و اصولاً هیچ آزاده ای، اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد و ما همواره حامی برادران فلسطینی و عرب خود خواهیم بود»
«همه باید بدانند که هدف دولت های بزرگ از ایجاد اسرائیل، تنها با اشغال فلسطین پایان نمی پذیرد. آنها در این نقشه اند ـ پناه بر خدا ـ تمامی کشورهای عربی را به همان سرنوشت فلسطین دچار کنند».
مقام معظم رهبری
«بیش از چهل سال است که به تدریج، مسلمین را به غصب بخشی از خانه خودشان عادت داده اند. فقط غصب خانه مسلمین نیست، بلکه قضیه بالاتر از این است. مسئله این است که دشمنان جهانی اسلام، بخشی از خانه مسلمین را برای حمله به صفوف مسلمین و برای مبارزه با خواسته ها و حرکات آنها سنگر قرار داده اند».
«هریک وجب از خاک فلسطین، یک وجب از خانه مسلمین است. هر حاکمیتی غیر از حاکمیت مردم فلسطین و حاکمیت مسلمین بر کشور فلسطین، حاکمیت غاصب است».
«مسئله فلسطین، یکی از مصایب بزرگ جهان بشریت کنونی است. هرکس که احساسی در مورد انسان و حقوق انسان دارد و دم از حمایت از انسان های مظلوم می زند، باید در این قضیه صاحب داعیه باشد و این قضیه را قضیه خود بداند».
«همه این مصایبی که اگر در گوشه ای از عالم برای جمعی از مردم اتفاق بیفتد، بشریت را جریحه دار و داغدار می کند، در قضیه فلسطین در طول چهل و پنج سال اخیر اتفاق افتاده است».
«امروز دستگاه های زر و زور در دنیا، دست به دست هم داده اند تا حقوق ملت فلسطین را تضییع کنند. سعی می کنند جنبه انسانی این قضیه را ندیده بگیرند، یا بالعکس وانمود کنند».
«ملت های اسلامی به هر نحو که می توانند، باید انواع کمک های خودشان را به آن مردمی که دارند در داخل فلسطین مبارزه می کنند، برسانند. این یک تکلیف شرعی و الهی و انسانی است».