وفات آیة‏اللَّه «مجدالدين محلاّتي»

آيت ‏اللَّه شيخ مجدالدين محلاتي، در سال ۱۳۰۵ ش (۱۳۴۵ ق) در نجف اشرف به دنيا آمد. وي در كودكي به همراه پدر به شيراز رفت و پس از فراگيري ادبيات و سطوح اوليه نزد والدش و همزمان، تحصيل علوم جديد و اخذ ليسانس در رشته حقوق، در ۱۳۲۵ ش، وارد حوزه علميه قم شد. آيت‏اللَّه محلاتي در قم از محضر درس حضرات آيات: سيد حسين بروجردي، سيد محمد محقق داماد، محمد علي اراكي، امام خميني(ره) و علامه طباطبايي و… استفاده كرد و در شمار فضلاي مشهور حوزه درآمد. وي در سال ۱۳۳۷ ش به همراه عده‏اي از افاضل حوزه، مجله ديني مكتب اسلام را بنيان نهاد و مقالاتي در حقوق اسلامي و تطبيق آن با حقوق ملل، نگاشت. آيت‏اللَّه محلاتي در ۳۵ سالگي به شيراز بازگشت و به تدريس، تعليم و تربيت جوانان، نقد مكاتب مادي و ترويج شعائر ديني و تأسيس مؤسسات خيريه همت گماشت. معظم له در جريان انقلاب اسلامي و قيام ۱۵ خرداد، به همراه پدرش دستگير و چند ماه زنداني شد. وي پس از آزادي در كنار پدرش رهبري مبارزات مردم و علماي استان فارس را بر عهده داشت و در اين راستا در سال ۱۳۵۱ ش به شهرهاي ايرانشهر، زاهدان و يزد به مدت ۱۴ ماه در تبعيد به سر برد. آيت‏اللَّه محلاتي بارها به كشورهاي اروپايي و آمريكا سفر كرد و با بيان شيوا و منطق زيبايش، مردم را با مباني اسلام آشنا ساخت و آثار خيري از خود به يادگار نهاد. سرانجام اين عالم مجاهد پس از ۷۳ سال زندگي پربركت، در روز ۲۲ خرداد ۱۳۷۸ ش بدرود حيات گفت و پس از تشييعي باشكوه، در مدرسه ولي عصر(عج) كه از يادگارهاي وي در شيراز بود، به خاك سپرده شد.